Inspiratie
Laat je inspireren door mijn boeken, podcast en blogs.
verschenen boeken
In iedereen schuilt een ondernemer!
Meer ondernemerschap tonen. Je hoort het steeds vaker op de werkvloer. Maar hoe doe je dat dan? En waarom doen mensen dat uit zichzelf dan niet? Ze runnen thuis toch ook de boel, wat is er anders op het werk dat het daar minder of zelfs niet lukt?
Dit boek is voor iedereen. Voor iedereen die met meer plezier en eigenaarschap in zijn werk wil staan. Voor organisaties en leidinggevenden die hun medewerkers willen ondersteunen en motiveren om meer ondernemerschap te tonen. En voor professionals die zichzelf verder willen ontwikkelen, omdat ze snappen dat verandering een constante is en in beweging komen (= ondernemen) nodig is om bij te blijven.
Reviews
Hey ja jij! Het zit al in je
Hoe word en blijf jij succesvol in de Survival of the Fittest?
De wereld draait door en veranderingen komen in hoog tempo op ons af. Hoe kun je in deze hectische tijd jezelf mentaal staande houden en tegelijkertijd je dromen verwezenlijken? Hoe weet je nu precies wat je wil, wat je passie is? En waarom kom je niet in beweging, terwijl je misschien al lange tijd weet dat je een andere koers zou moeten of willen varen? Kortom: Hoe word en blijf jij succesvol in de Survival of the Fittest?
HEY....JA JIJ! HET ZIT AL IN JE biedt je een succesvol stappenplan. Gebaseerd op de diepe overtuiging dat iedereen kan leren, leidt het je langs drie concrete vragen.
* Wat is het wat jij wil?
* Wat houdt je tegen?
* Wat heb je nodig?
Middels anekdotes, praktijkvoorbeelden en oefeningen ontwikkel jij je eigen oplossingen om jouw doelen om te zetten in gewenste resultaten. Zo neem je de regie weer over je eigen leven.
Een inspirerend, praktisch en leerzaam handboek, voor ieder die op zoek is naar een blijvende verandering om sneller (persoonlijk) resultaat te boeken.
Reviews
Laat je inspireren terwijl je onderweg bent!
podcast
It's all about mindset
Nieuwste podcast
complete podcast-collectie
Change your energy, change your life!
Blogs
Fixen? Laat je OMA thuis!
Het is zaterdagochtend, de bokstraining zit erop. Zweet druppelt nog van onze gezichten en de spieren voelen als elastieken die iets te ver zijn opgerekt……
Zoals altijd pakken we na de les een bakkie koffie met hetzelfde clubje mannen. We zijn allemaal de vijftig gepasseerd, maar doen nog steeds alsof we twintig zijn. De meesten zijn zelfstandig ondernemer, sommigen leidinggevenden, en er zijn er altijd wel een paar die midden in een groot project of deal zitten. En ondanks dat we denken dat we nog steeds voor een titel kunnen vechten, neemt het geklaag met de week toe. Over de pittigheid van de les, over hoe stijf we zijn, hoe onze knieën soms piepen als een oude deur, en hoe ons herstel steeds langer lijkt te duren. En natuurlijk, de eeuwige discussie over wie de slechtste rug heeft.
Onze gesprekken gaan alle kanten op, net zo onvoorspelbaar als een bokswedstrijd. De ene keer hebben we het over politiek, dan weer over voetbal – wat trouwens best gek is, aangezien we hier niet voor de bal, maar voor de bokszak komen. En natuurlijk hebben we het over werk, relaties, kinderen die uit huis gaan, pensioenplannen en de andere sores van het leven. Zoals een goed ondernemer betaamt, hebben we voor elk probleem wel een oplossing. Soms is het serieus, maar dat duurt nooit lang. Er is altijd wel iemand die met een scherpe opmerking de boel weer ontspant. Zo gaat het altijd. Tot vandaag.
Vandaag is anders.
Eén van de mannen – altijd de grappenmaker, altijd met een brede grijns – laat ineens iets vallen dat alles stillegt. “Waarschijnlijk huidkanker,” zegt hij, net zo achteloos alsof hij vertelt dat zijn band lek is. Er valt een stilte, zo zwaar dat je hem bijna kunt vastpakken. Hij probeert het snel weg te wuiven, maakt een paar flauwe grappen om de spanning te breken. Niet te veel over lullen, dat is zijn tactiek. Als je er niet over praat, bestaat het niet, toch?
Maar ja, deze keer heeft hij voor dat trucje de verkeerde groep uitgekozen. Deze gasten, met een ondernemersmentaliteit, nemen niks zomaar aan. De scherpte die we in de boksring laten zien, komt ook hier naar boven. Binnen no-time barst het los. De een geeft zijn mening – altijd goedbedoeld, natuurlijk. De ander gooit er meteen een oordeel bovenop. “Man, je moet er serieus mee omgaan!” Twee anderen beginnen te adviseren alsof ze er een studie van hebben gemaakt. “Je moet dit proberen,” zegt de ene. “Nee, juist dat,” roept de ander.
Het gesprek verandert in een kakofonie van stemmen, allemaal met het beste voor, maar zonder echt even te luisteren en stil te staan bij de impact van wat hij net heeft gezegd. Totdat één van de mannen ineens op de bar slaat. BAM. Iedereen schrikt op, direct stil.
“Mannen,” zegt hij rustig, “heel lief van jullie, maar kunnen we onze oma thuislaten?”
“Oma?” vragen we in koor, niet begrijpend.
Met een uiterst serieus gezicht zegt hij: “Heb ik laatst geleerd tijdens een masterclass voor ondernemers. O.M.A. staat voor Oordeel, Mening, Advies.” Het is even doodstil. Is hij serieus of maakt hij een grap? Vervolgens gaat hij verder: “Daar heeft hij geen kloot aan. Misschien is het enige wat hij nu nodig heeft een luisterend oor. Het idee dat we er voor hem zijn. Meer niet.”
En weer is het even stil. Maar deze keer is het geen grap om de boel te ontladen. En het voelt ook niet ongemakkelijk. Hij heeft wel gelijk, het klopt. We knikken, begrijpen eindelijk waar het echt om gaat. Niet om het fixen, niet om meteen een oplossing te vinden, maar om gewoon naast hem te staan. Te luisteren. Misschien is dat, op momenten zoals deze, wel het krachtigste wat we kunnen doen.
De les voor ondernemers
Ondernemers zijn van nature probleemoplossers. We zien een uitdaging en schieten direct in de fixmodus. De neiging om overal een antwoord op te hebben zit diep ingebakken. Problemen oplossen is ons vak, ons instinct. Of het nu gaat om een klant die afhaakt, een medewerker die niet functioneert, of een omzetdoel dat niet gehaald wordt – we willen iets dóén. Maar doen is niet altijd de beste oplossing. Soms vraagt het om reflectie, om even te luisteren en te kijken wat er écht nodig is. Soms is gewoon zijn meer dan genoeg.
Wanneer je stopt met handelen vanuit haast en druk, creëer je ruimte voor reflectie en helderheid. Juist in die ruimte kunnen oplossingen ontstaan die beter zijn dan wat je in je eerste reflex had bedacht. Niet door harder te werken of meer te doen, maar door bewust te zijn van je energie en vanuit die balans te handelen. Soms is dat wat de grootste veranderingen teweegbrengt – niet alleen voor jezelf, maar ook voor je onderneming.
O.M.A. thuislaten in je bedrijf
De neiging om overal een oordeel, mening of advies op los te laten, kan ervoor zorgen dat we de kern van het probleem missen. We proberen iets te 'fixen' voordat we het helemaal begrijpen. In plaats van direct in te grijpen, kunnen we soms beter even stilstaan. Wanneer je dat doet, creëer je ruimte voor reflectie, en juist in die ruimte kunnen vaak oplossingen ontstaan die minder ingewikkeld zijn en vaak moeiteloos ontstaan, omdat ze vanuit rust en helderheid komen.
Dus de volgende keer dat je geconfronteerd wordt met een uitdaging – zakelijk of persoonlijk – vraag jezelf eens af: Is oma weer aanwezig?
Soms is de kracht van vertraging, van niet doen, het sleutel-element dat ontbreekt. Wanneer je jezelf de tijd geeft om te zijn in plaats van direct te doen, ontstaat er ruimte voor groei – zowel persoonlijk als in je onderneming.
Wil je ontdekken hoe je deze balans kunt vinden en daarmee je energie en je bedrijf kunt transformeren? Download dan de leaflet 'De Bewuste Ondernemer' en leer hoe je vanuit rust en reflectie duurzame, krachtige stappen kunt zetten richting succes en welzijn.
Een inspirerend gesprek op de hei.
Het is een grijze vrijdagmiddag, en ik wandel met mijn hond Bo over de Hoornboegse hei in Hilversum. De herfst heeft zijn intrede gedaan; het miezerige weer heeft de meeste wandelaars thuisgehouden.
In de verte komt een hond aangesprint, opgewonden en zonder aarzeling recht op Bo af, gevolgd door een man die zijn viervoeter tot de orde probeert te roepen. “Sorry, die hond is niet van mij, hij luistert voor geen meter,” roept hij half lachend, een tikje ongemakkelijk. Gelukkig is Bo er niet vies van; ze dartelt meteen vrolijk mee, en al snel rennen de twee honden kriskras door de hei.
Het Verhaal van een Ondernemer
We raken spontaan aan de praat. Ik ben van nature nieuwsgierig, en al snel stel ik hem de ene vraag na de andere. Hij blijkt mede-eigenaar te zijn van een klein techbedrijf, en naarmate we verder wandelen, vertelt hij steeds meer over zijn werk. Zijn ogen lichten op als hij praat over wat hem drijft, maar ik merk ook een zekere aarzeling. Benieuwd vraag ik naar de uitdagingen die hij onderweg is tegengekomen.
“Ik ben tien jaar geleden met ontzettend veel passie en ambitie aan dit project begonnen. In het begin was het spannend; je bouwt iets op en ziet je droom steeds meer werkelijkheid worden,” zegt hij terwijl hij even stil staat en naar de honden kijkt. “Maar de laatste jaren begon er iets te knagen. Een vaag, ongemakkelijk gevoel dat ik niet goed kon plaatsen.” Hij kijkt naar de hei, alsof hij daar een antwoord zoekt. “Eerst dacht ik dat ik gewoon moe was, dat het erbij hoorde… misschien een burn-out, maar het voelde anders. Het was meer een gevoel van onechtheid. Het bedrijf liep op alle vlakken goed, maar toch voelde het alsof het niet meer van mij was.”
Belemmerende gevoelens als kans
We staan even stil, en ik vraag hem of dit gevoel van onechtheid misschien een signaal was. Hij knikt, en zegt: “Dat gevoel heeft me inderdaad aan het denken gezet. Het maakte me duidelijk dat ik iets aan het doen was dat niet meer klopte met wie ik ben.” Hij pauzeert en kijkt naar de horizon. “Eigenlijk voelde ik die pijn als een soort waarschuwing, alsof iets zei: ‘dit ben jij niet’ of ‘hier sta jij niet voor.’ Als je druk bent, voel je het niet altijd, maar in de weekenden en vakanties kwam het steeds terug. Ik besefte dat die pijn kwam omdat mijn kernwaarden onder druk stonden – datgene wat ik diep vanbinnen belangrijk vind.”
Kernwaarden als Innerlijk Kompas
Ik zie hoe de woorden in hem resoneren terwijl hij spreekt. “Kernwaarden,” zegt hij, “zijn als een innerlijk kompas. Ze geven richting, ook al verlies je ze soms even uit het oog. Ik had jarenlang beslissingen gemaakt die niet aansloten bij wat ik belangrijk vond: eerlijkheid, kwaliteit, echt mensen helpen. Negatieve gevoelens zijn dan net een alarmsysteem – een ongemak dat laat voelen dat je van je pad af bent. En hoewel het lastig kan zijn om die pijn onder ogen te zien, biedt het ook een kans. Pas door die pijn te doorvoelen en er doorheen te gaan, kwam ik weer uit bij wat echt belangrijk voor me is.”
Een Moeilijke Keuze
Nieuwsgierig vraag ik hem wat hij met dat gevoel van onechtheid heeft gedaan. Terwijl we verder wandelen, vertelt hij: “Het was een moeilijke periode. Ik dacht zelfs even aan stoppen en weer ergens in dienst gaan. Maar met wat hulp van buitenaf besloot ik door de pijn heen te gaan en ontdekte dat ik een bedrijf had gebouwd dat niet meer overeenkwam met mijn kernwaarden. Toen ik begon, wilde ik organisaties en hun medewerkers echt ontzorgen met slimme tech-oplossingen. Maar ergens onderweg was ik daarvan afgedwaald. We verkochten standaardoplossingen die eigenlijk niet aansloten bij wat ik belangrijk vond.”
Hij kijkt naar de honden, die nog steeds vrolijk door het gras rennen. “Dus,” gaat hij verder, “ik ben met mijn compagnon en mijn team gaan praten. We zijn teruggegaan naar de basis: waarom bestaat dit bedrijf? Wat vinden we écht belangrijk? Een jaar geleden zijn we begonnen met het wijzigen van onze koers.” Ik vind zijn verhaal moedig – hoeveel mensen stappen echt af van een succesvol, maar onbevredigend pad? – en vraag hem hoe het nu gaat.
Stap voor Stap Terug naar de Kern
“We hebben besloten het stap voor stap te doen,” zegt hij. “We hebben afscheid genomen van sommige oude klanten door hen over te dragen aan partijen die beter voor hen waren toegerust, en een aantal medewerkers die niet met onze nieuwe visie mee wilden, hebben we laten gaan. Maar ik merk dat er juist daardoor nieuwe kansen ontstaan. En het belangrijkste: ik heb er zelf weer lol in. Ik ga met plezier naar mijn werk, ervaar minder stress, en er is nu zelfs tijd om op vrijdagmiddag te gaan wandelen. Omdat ik niet alleen wilde, heb ik de hond van de buren maar meegenomen.” Hij lacht, en ik lach met hem mee.
Een Verfrissende Terugblik
Bij de parkeerplaats nemen we afscheid. Hij glimlacht en zegt: “Misschien zien we elkaar nog eens hier, ik loop hier wel vaker.” Terwijl hij wegloopt met de hond aan zijn zijde, voel ik de impact van zijn verhaal. In de auto denk ik nog even na over ons gesprek. Pijn kan inderdaad een kompas zijn, een zachte stem die je terugleidt naar jezelf.
Ben je als ondernemer ook nieuwsgierig naar hoe je vanuit je kern kunt leven en werken? Wil je ontdekken hoe je energie weer kan stromen en je richting kunt vinden? Download dan de leaflet De Bewuste Ondernemer en ontdek hoe ik je kan begeleiden naar meer balans, focus en kracht in je ondernemerschap.
Give yourself some credits!
Ik ben bezig met mijn nieuwe boek en zoek graag plekken op waar mensen samenkomen. Zeker als het verhaal in mijn hoofd een beetje vastzit. Beweging om me heen creëert ook beweging in mezelf, en meestal heeft dat een positief effect op mijn creativiteit.
Vandaag ben ik neergestreken in een kleine koffiecorner in Hilversum, waar het rumoer en de geur van versgemalen koffie samenkomen tot een sfeer die bruist en inspireert.
Het Ritme van de Koffiecorner
Het is een gewone doordeweekse ochtend. Een man bladert door zijn krant aan een tafeltje bij het raam, een espresso naast zich. Verderop zitten drie vrouwen te lachen en verhalen uit te wisselen, terwijl iemand een koffie to-go bestelt bij de bar. Het geluid van de melkopschuimer en het zachte rinkelen van kopjes vullen de ruimte. Iedereen lijkt hier zijn eigen ritme te volgen, een plek voor een pauze in de hectiek van de dag.
Een Gedreven Eigenaresse
Mijn aandacht wordt al snel getrokken naar de vrouw achter de bar. Ze beweegt snel en met focus – duidelijk de eigenaresse, vermoed ik, gezien de manier waarop ze alles in de gaten houdt en haar personeel aanstuurt. Ze neemt bestellingen op, serveert koffie, en stelt klanten gerust als het even wat drukker wordt. Haar energie is gedreven, maar ze klinkt ook gehaast.
Als ik mijn tweede kop koffie bestel, komt ze hem zelf brengen, en omdat het wat rustiger is, raken we aan de praat. Haar naam is Sanne, en ze vertelt met een trotse glimlach over haar zaak. Ze runt deze koffiecorner, heeft drie medewerkers, is moeder van drie kinderen, en haar man werkt in de bouw. Terwijl ze over haar leven vertelt, zie ik een vleugje vermoeidheid in haar ogen. Ik vraag haar hoe ze dit allemaal combineert, waarop ze glimlacht, maar haar blik lijkt iets weg te laten.
"Ach, het hoort erbij”, zegt ze, met een zucht. “Als ondernemer moet je gewoon door, toch? Elke uitdaging meteen aanpakken, vooral niet te lang bij stilstaan. Dat is wat ik altijd heb geleerd.” Maar de spanning in haar ogen en haar lijf verraadt dat er ook een andere kant is van haar verhaal. Of ze mijn gedachte raadt, zegt ze: *"De druk die het leven met zich meebrengt verstikt me ook regelmatig, alsof er een constante onrust in me zit die geen rustpunt vindt."*
De Kracht van Toelaten in Plaats van Oplossen
Ik glimlach en stel haar een vraag die haar lijkt te verrassen: "Wat zou er gebeuren, denk je, als je die onrust eens niet probeerde op te lossen, maar het gewoon eens toeliet? Als je jezelf even de ruimte geeft voor alles wat er écht is?"
Sanne zwijgt, zichtbaar verward. "Maar als ik dat doe, dan blijft die druk toch zitten?" zegt ze voorzichtig.
Ik leg haar uit dat emoties eigenlijk een vorm van energie zijn – “energy in motion,” zoals sommigen het noemen. Wanneer we die emoties negeren of wegduwen, kan de energie niet stromen en blijft het vastzitten. Dit kan verstrekkende gevolgen hebben. "Vergelijk het met een rivier die je blokkeert," zeg ik. "Hoe langer je de stroom tegenhoudt, hoe meer de druk zich opbouwt. En die vastzittende energie heeft zijn uitwerking op alles."
Hoe Vastzittende Energie Doorwerkt
Ze lijkt dit even te laten bezinken en kijkt me aan. "Hoe merk ik dat dan, als die energie vastzit?" vraagt ze zacht.
Ik leg het haar uit: "Als die energie vastzit, voel je dat op allerlei manieren. Mentaal voelt het alsof je continu onder spanning staat, alsof je brein overloopt van gedachten die niet tot rust komen. Emotioneel wordt het vaak een opeenstapeling van irritatie, verdriet, en frustratie, die op de gekste momenten naar buiten kan barsten. Fysiek kan het zich uiten in klachten zoals hoofdpijn, spierpijn, en zelfs uitputting. Ook in je relaties merk je het – je hebt minder geduld, je bent minder echt aanwezig."
Sanne luistert stil en serieus. "Dat klinkt… herkenbaar," zegt ze zachtjes. "Ik voel die druk steeds toenemen, zelfs al probeer ik dat te negeren."
Even Ademhalen en Voelen
Ik kijk haar aan en stel voor: “Ga eens zitten, adem een paar keer diep door je neus in en langzaam door je mond uit terwijl je contact maakt met die emotie. Probeer het niet tegen te houden, ga niet in je hoofd zitten om verklaringen te bedenken, adem gewoon rustig door. Wat gebeurt er?"
Ze zucht, sluit haar ogen, en probeert het. “Het voelt eng,” geeft ze toe, maar ze ontspant iets en ademt rustig in en uit zoals ik haar voorstelde. Even later opent ze haar ogen en glimlacht verrast. *"Het is gek, maar het voelt minder zwaar nu… er is een soort rust."*
Energie Mag, Moet zelfs Weer Stromen
Ik vertel haar dat juist door emoties toe te laten, de druk kan afnemen, zoals een rivier die eindelijk weer vrij kan stromen. Ze lijkt opgelucht, alsof er een last van haar schouders is gevallen.
“Damn, Sanne,"* zeg ik zachtjes, "geef jezelf wat credits. Soms is het goed om even te vertragen en ruimte te maken voor wat er werkelijk is.”
Ze lacht en kijkt om zich heen naar haar koffiecorner, zichtbaar opgelucht. Ik schuif mijn boekproject even aan de kant en besluit deze blog te schrijven – een herinnering aan het belang van ruimte geven aan emoties, van energie laten stromen, en van jezelf wat credits geven.
Dankjewel, Sanne, voor de inspiratie en de fijne koffie!
Ben je nieuwsgierig hoe ik jou en je bedrijf kan helpen transformeren? Download de leaflet of neem contact op en ontdek wat er mogelijk is wanneer je je energie in beweging brengt!
Vreemdgaan… met je eigen bedrijf?
“Hoezo ga ik vreemd?” Christa kijkt me verontwaardigd aan. Haar ogen stralen vuur terwijl ze me vraagt wat ik precies bedoel.
Ze heeft zich bij mij aangemeld omdat het allemaal teveel is geworden. Zowel mentaal als fysiek is ze uitgeput. Haar lijf schreeuwt om rust: constante spanning, hoofdpijn, een gevoel van onrust dat haar blijft achtervolgen. Haar gedachten zijn nooit stil – ze dwalen altijd af naar haar bedrijf, haar gezin en de eindeloze verantwoordelijkheden die op haar schouders rusten. Eerst dacht ze dat het misschien de overgang was, maar haar huisarts gaf aan dat er waarschijnlijk iets anders speelt.
Dan begint ze haar verhaal. Christa is 47 jaar, eigenaresse van een administratiekantoor met twaalf medewerkers. Ze vertelt trots hoe ze haar bedrijf eigenhandig heeft opgebouwd, hoe het haar passie is en al jarenlang haar energie en toewijding krijgt. **"Mijn bedrijf is mijn lust en mijn leven,"** zegt ze met een glimlach. Ze is moeder van twee pubers en al 25 jaar getrouwd met Frans, haar soulmate. Tenminste, dat dacht ze.
Een paar maanden geleden veranderde alles. Frans biechtte op dat hij gevoelens had ontwikkeld voor een collega. Hoewel hij duidelijk maakte dat hij niets met deze gevoelens wilde doen, zette het hem wel aan het denken over hun relatie. "Hij twijfelde of hij nog wel verder wilde," zegt Christa zacht. "Die woorden raakten me als een mokerslag. Alles waar ik op bouwde, leek te wankelen."**
Hoe kon dit gebeuren? Christa gaf alles voor haar gezin, voor haar bedrijf. Ze werkte harder dan ooit, probeerde alle ballen in de lucht te houden, en nu dit?
Na haar verhaal stel ik haar een vraag die haar totaal verrast: "Christa, zou het kunnen dat jij ook vreemdgaat?"
Ze kijkt me met grote ogen aan. "Ik? Hoe bedoel je?"
Ik blijf even stil, en dan zeg ik: "Als je verliefd bent, ben je met je gedachten constant bij die ander. Je vraagt je af wat die persoon denkt, wat hij of zij voelt, en je zou het liefst altijd bij diegene willen zijn, toch?"
Christa knikt, langzaam. Haar verontwaardiging maakt plaats voor verwarring.
“Zou het kunnen dat jij verliefd bent op je eigen bedrijf?"
Stilte. Ze zinkt iets verder weg in haar stoel. Ze denkt na. Ze beseft hoe al haar energie, al haar aandacht, naar haar onderneming is gegaan. Onbewust is haar bedrijf de nummer één in haar leven geworden, terwijl haar relatie en persoonlijke welzijn op de achtergrond zijn geraakt.
Ik vraag haar: "En als je met Frans samen bent, waar hebben jullie het dan over? Zijn het gesprekken over jullie dromen, jullie verlangens? Of gaat het vooral over de problemen op je werk? Over klanten, collega’s, de stress?"
Ze kijkt me aan en er valt wederom een stilte. Langzaam begint het tot haar door te dringen: de tijd die ze samen doorbrengen, gaat vooral over haar werk, haar zorgen, haar bedrijf. Er is nauwelijks ruimte voor hen samen. Frans stond al die tijd op de tweede plek.
Alles wat je aandacht geeft groeit.
Christa’s verhaal is herkenbaar voor veel ondernemers. We raken zo opgezogen in ons werk, in de dagelijkse hectiek, dat andere dingen – relaties, onszelf, ons geluk – naar de achtergrond verdwijnen. Het gebeurt vaak onbewust. We geven steeds meer energie aan ons bedrijf, en minder aan de rest van ons leven. Wat we vergeten, is dat alles energie is. Jouw persoonlijke energie stroomt door in alles wat je doet, ook in je onderneming.
Wanneer je energie uit balans raakt, voelt dat niet alleen thuis, maar ook op de werkvloer. Hoe harder je werkt, hoe verder die balans lijkt te verdwijnen. Meer uren maken, nog harder je best doen, lijkt niet de oplossing te zijn. In plaats daarvan vraagt het om een bewuste keuze: waar geef ik mijn energie aan?
Want wat je aandacht geeft, groeit. Als je niet alleen je bedrijf, maar ook jezelf en je relaties voedt, ontstaat er balans. En die balans zorgt ervoor dat alles – zowel thuis als op je werk – weer kan bloeien.
Tot Slot
Het gaat niet om kiezen tussen werk en privé. Het gaat erom dat je de energie in je leven bewust verdeelt. Jouw energie is de kracht die alles laat stromen – zowel in je bedrijf als in je persoonlijke leven. Wat heeft op dit moment meer aandacht nodig? Soms zijn we zo druk met ons bedrijf dat we vergeten naar de rest te kijken, maar zodra je weer ruimte maakt voor wat echt belangrijk is, zul je merken dat de energie vanzelf terugkomt.
Herken je jezelf hierin? Misschien is het tijd om de balans terug te vinden. Download de leaflet van 'De Bewuste Ondernemer' en ontdek hoe je de energie in jezelf en je bedrijf kunt transformeren.
Eksters op je pad; Toeval of Bijgeloof?
Ben jij bijgelovig? Heb jij ook een signaal “voor geluk” – een muntje dat voor het oprapen ligt, een geluksbrenger die je bij je draagt, of een vaste volgorde voor een belangrijke taak?…
Het lijkt misschien maar bijgeloof, iets kleins dat je geruststelt – maar wat als het meer is dan dat? Wat als er signalen zijn, tekens die zich precies aandienen op momenten dat je een beetje sturing kunt gebruiken?
Als kind had ik mijn eigen rituelen. Voor elke voetbalwedstrijd moest eerst mijn rechter sok omhoog, dan pas de linker. Ik geloofde er heilig in dat ik dan beter zou spelen. Een verkeerde volgorde kon zomaar een slechte wedstrijd betekenen. Bijgeloof heeft iets geruststellends. Naarmate je ouder wordt, laat je zulke dingen meestal los. Het idee om je lot te laten afhangen van iets buiten jezelf voelt al snel kinderlijk of naïef. Maar eerlijk? Ik ben daar op teruggekomen. Inmiddels geloof ik niet meer zo in toeval.
Het Begin van de Eksters
Zo’n tien jaar geleden begon ik iets vreemds op te merken. Eksters – die zwart-witte, nieuwsgierige vogels – doken precies op in mijn gezichtsveld op momenten dat ik ergens mee worstelde. In het begin wuifde ik het weg onder het kopje "toeval." Maar toen ik een keer in een lastige periode zat en worstelde met een belangrijke beslissing, besloot ik het universum om hulp te vragen. Misschien ken je dat wel; zo'n moment dat je, heel even, een teken van buitenaf wenst om jezelf wat richting te geven.
Ik neem je even mee naar dat specifieke moment: zittend op een bankje in het bos, in gesprek met mezelf, op zoek naar helderheid rondom een uitdagende kwestie. En precies op dat moment komt een ekster op de leuning van het bankje zitten, op een meter afstand. Hij kijkt me aan met zo’n indringende blik, alsof hij wil zeggen: je weet het wel, vertrouw er maar op. Daarna hipt hij rustig verder en vliegt weg. “Is dit toeval, wishful thinking, of probeert dit dier me iets te vertellen?” Misschien klinkt het wat vergezocht, maar ergens voelde het heel bijzonder. Vanaf dat moment leek het alsof eksters steeds vaker op cruciale momenten opdoken. Als ik voor een keuze stond of twijfelde, was daar weer die zwart-witte verschijning. Het werd haast grappig hoe hij telkens weer mijn aandacht trok. En hoewel ik mezelf als nuchter beschouw, was het patroon te opvallend om zomaar te negeren.
De Symboliek van een Spirit Animal
Een tijdlang hield ik dit voor mezelf; het idee dat een ekster je iets kan vertellen klinkt al snel vergezocht. Toen ik het jaren geleden deelde met mijn vrouw, was haar eerste reactie: “Zou dit je spirit animal kunnen zijn? Die van mij is een uil!” In eerste instantie lachte ik het weg, maar haar opmerking bleef hangen. Dus, nieuwsgierig maar enigszins sceptisch, besloot ik op onderzoek te gaan.
Een “spirit animal” wordt vaak gezien als een dier dat je iets kan leren over jezelf of je kan begeleiden in het ontwikkelen van bepaalde eigenschappen. In sommige culturen staat de ekster symbool voor eigenschappen als nieuwsgierigheid, transformatie, en intuïtie. Voor mij was dit een openbaring, de spijker op zijn kop: in een maatschappij waarin we vooral geleerd worden vanuit ons hoofd beslissingen te nemen, merk ik hoe vaak dit rationele denken ons juist wegdrijft van wie we diep vanbinnen zijn. Het kost enorm veel energie om steeds te doen “wat hoort” of “wat verstandig is,” in plaats van te vertrouwen op je gevoel. Inmiddels heb ik geleerd om veel meer te vertrouwen op mijn intuïtie, dat diepere weten dat niet altijd rationeel uit te leggen is. En het vreemde is: als ik het even niet meer weet en merk dat ik weer te veel in mijn hoofd zit, stuurt het universum me precies op tijd een herinnering – in de vorm van een ekster die voorbij komt.
Hoe zit het bij jou? Misschien is het geen ekster die jouw pad kruist, maar misschien is er iets anders – een dier, een getal, een liedje dat steeds weer opduikt. Heb jij dat ook wel eens? Van die momenten die net iets te toevallig zijn, alsof het universum met je probeert te communiceren?
Dat werkt bij ons niet!
Na het sporten plof ik neer op een stoel in de hoek van de kantine, zoals we de laatste tijd steeds vaker doen. Ahrend, een man van achter in de veertig en ondernemer, schuift met een zucht aan tafel. Zijn sporttas zet hij onder de stoel, een dampende kop koffie in zijn hand.
"Hoe gaat het?" vraag ik, terwijl ik mijn eigen koffie naar mijn mond breng.
Ahrend blijft even stil, zijn ogen rusten op het kopje voor hem. "Ja, nou ja… het gaat," zegt hij uiteindelijk. "Het is nogal een gedoe op het werk. We zijn overgestapt op een nieuw softwaresysteem, 't zou een hele verbetering moeten zijn, weet je wel? Maar het loopt voor geen meter. Mijn mensen zijn compleet gefrustreerd, het kost ons meer tijd dan ooit, en het resultaat? Dat blijft ook achter. Het ergste? Eén van mijn medewerkers heeft ontslag genomen omdat hij het niet meer trok."
Ik knik begripvol. "Dat is echt balen, man. Snap dat het je frustreert. Heb je al een idee hoe je het gaat aanpakken?"
Ahrend laat een korte stilte vallen en tuurt naar buiten. Het lijkt alsof hij zoekt naar een antwoord dat hij zelf ook nog niet heeft. "Tja," zegt hij uiteindelijk, "ik heb wel wat adviezen gekregen van mensen in mijn netwerk. Iedereen heeft wel een mening over wat ik zou moeten doen. Maar ja, weet je… dat werkt bij ons niet."
Hulp Zoeken, maar Niets Veranderen
In zulke situaties is het niet ongebruikelijk om hulp te zoeken. Als ondernemer kom je vroeg of laat op een punt waarop dingen niet lopen zoals je had gehoopt. En wat doe je dan? Je legt je probleem voor aan een collega-ondernemer, een coach of iemand anders met een frisse blik. Je wacht op het verlossende advies, want je hebt altijd geleerd: "Twee weten meer dan één."
Maar zodra het advies komt, gebeurt er iets merkwaardigs. Wat ze je vertellen klinkt eigenlijk best logisch, misschien zelfs precies wat je nodig hebt. En toch, zonder dat je er echt over hebt nagedacht, zeg je: "Ja, dat werkt bij ons niet."
Het Ego van de Ondernemer
Ahrend is niet de enige die dit zegt. Als ondernemer zit eigenaarschap diep in je bloed. Je hebt zelf iets opgebouwd, eigenhandig, en daar ben je terecht trots op. Je bedrijf is een verlengstuk van wie jij bent, en je verdedigt dat met alles wat je hebt.
Maar die sterke band met je bedrijf kan je soms ook in de weg zitten. Zodra iemand van buitenaf met een suggestie komt, voelt het alsof ze inbreuk maken op jouw autonomie. Iemand zegt eigenlijk: "Doe het anders," en dat kan voelen als een aanval op alles wat jij hebt opgebouwd. Alsof je aanpak tot nu toe niet goed genoeg was.
En daar komt die reflex vandaan: "Dat werkt bij ons niet."
Niet omdat de suggestie geen potentie heeft, maar omdat het voelt alsof je autonomie op het spel staat. Als ondernemer ben je gewend om zelf beslissingen te nemen. En wanneer iemand je vertelt wat je zou moeten doen, voelt het alsof je een stuk controle moet opgeven. En laten we eerlijk zijn, controle uit handen geven is voor veel ondernemers een brug te ver.
Van Afwijzing naar Samenwerking
Ik kijk Ahrend aan en zeg: "Misschien zou je de volgende keer, in plaats van ‘dat werkt bij ons niet’, kunnen vragen: ‘Hoe zou dit in mijn situatie wel kunnen werken?’"
Hij fronst even en denkt erover na.
"Ik zeg dit trouwens niet zomaar," voeg ik er snel aan toe. "Als ondernemer heb ik vaak precies hetzelfde gevoel. Je bouwt iets op, je denkt dat je als geen ander weet hoe de vork in de steel zit, en dan komt er iemand met een suggestie die alles in een ander licht zet. Je eerste reactie is: ‘Dat gaat hier echt niet werken.’ Het voelt dan alsof ze zeggen dat alles wat je tot nu toe hebt gedaan misschien wel verkeerd was. Alsof jouw aanpak ineens onzin is. En dat voelt als... tja, als een soort afgang, toch?"
Ahrend knikt instemmend. "Precies dat. Het is alsof je faalt, terwijl het jouw bedrijf is."
"Ja, dat herken ik," zeg ik. "Maar weet je, voor mij betekent ondernemerschap ook openstaan voor nieuwe kansen, zelfs al voelt dat soms ongemakkelijk. Het is het oude vertrouwde durven loslaten, zonder dat je precies weet wat het nieuwe je gaat brengen. Super spannend maar ik heb gemerkt dat het onderzoeken van suggesties van anderen niet betekent dat je de controle verliest. Integendeel, je geeft jezelf juist de ruimte om nieuwe inzichten te verkennen, maar wel op jouw voorwaarden. Het blijft jouw bedrijf, jouw keuzes. Soms kan een buitenstaander iets zien dat jij niet ziet, omdat je er te dicht bovenop zit. Ik vond en vind dat nog steeds knap lastig, maar uiteindelijk brengt het me wel vaak verder."
Ahrend knikt weer langzaam, alsof hij het idee begint te omarmen.
"Wie weet," zegt hij met een glimlach, "de volgende keer zeg ik niet langer: ‘Dat werkt bij ons niet,’ maar: ‘Hoe kunnen we dit laten werken?’"
We lachen even samen. Twee trotse ondernemers die niet graag de les gelezen worden. Eigenaarschap en autonomie zijn sterke krachten die ons als ondernemers voortstuwen, maar dat betekent niet dat we het altijd alleen hoeven te doen. Soms ligt de echte kracht juist in het openstaan voor andere ideeën en het vinden van een manier om die te integreren in onze eigen visie. Dat is waar de mogelijkheden zich echt beginnen te ontvouwen.
Wil jij als ondernemer ook leren hoe je je eigen koers behoudt, zonder waardevolle inzichten van buitenaf te missen? Download dan de leaflet 'De Bewuste Ondernemer' en ontdek hoe je met kleine aanpassingen grote impact kunt maken, zonder je autonomie uit handen te geven. Leer hoe je open blijft staan voor groei, zonder jezelf te verliezen in de suggesties van anderen.