Boeken, podcast & blogs
“Soms raakt één zin iets in je aan. Soms is het een stem, een stilte, een inzicht.
Wat je ook raakt – laat het je herinneren wat je eigenlijk allang weet.”
Boek, podcast en blogs als subtiele richtingwijzers op het pad naar moeiteloosheid.
boeken
Lees meer
Moeiteloos Leven
Lees meer
Hey Ja Jij! Het zit al in je.
Lees meer
In iedereen schuilt een ondernemer!
podcast
Nieuwste podcast
complete podcast-collectie
Blogs
Fixen? Laat je OMA thuis!
Het is zaterdagochtend, de bokstraining zit erop. Zweet druppelt nog van onze gezichten en de spieren voelen als elastieken die iets te ver zijn opgerekt……
Zoals altijd pakken we na de les een bakkie koffie met hetzelfde clubje mannen. We zijn allemaal de vijftig gepasseerd, maar doen nog steeds alsof we twintig zijn. De meesten zijn zelfstandig ondernemer, sommigen leidinggevenden, en er zijn er altijd wel een paar die midden in een groot project of deal zitten. En ondanks dat we denken dat we nog steeds voor een titel kunnen vechten, neemt het geklaag met de week toe. Over de pittigheid van de les, over hoe stijf we zijn, hoe onze knieën soms piepen als een oude deur, en hoe ons herstel steeds langer lijkt te duren. En natuurlijk, de eeuwige discussie over wie de slechtste rug heeft.
Onze gesprekken gaan alle kanten op, net zo onvoorspelbaar als een bokswedstrijd. De ene keer hebben we het over politiek, dan weer over voetbal – wat trouwens best gek is, aangezien we hier niet voor de bal, maar voor de bokszak komen. En natuurlijk hebben we het over werk, relaties, kinderen die uit huis gaan, pensioenplannen en de andere sores van het leven. Zoals een goed ondernemer betaamt, hebben we voor elk probleem wel een oplossing. Soms is het serieus, maar dat duurt nooit lang. Er is altijd wel iemand die met een scherpe opmerking de boel weer ontspant. Zo gaat het altijd. Tot vandaag.
Vandaag is anders.
Eén van de mannen – altijd de grappenmaker, altijd met een brede grijns – laat ineens iets vallen dat alles stillegt. “Waarschijnlijk huidkanker,” zegt hij, net zo achteloos alsof hij vertelt dat zijn band lek is. Er valt een stilte, zo zwaar dat je hem bijna kunt vastpakken. Hij probeert het snel weg te wuiven, maakt een paar flauwe grappen om de spanning te breken. Niet te veel over lullen, dat is zijn tactiek. Als je er niet over praat, bestaat het niet, toch?
Maar ja, deze keer heeft hij voor dat trucje de verkeerde groep uitgekozen. Deze gasten, met een ondernemersmentaliteit, nemen niks zomaar aan. De scherpte die we in de boksring laten zien, komt ook hier naar boven. Binnen no-time barst het los. De een geeft zijn mening – altijd goedbedoeld, natuurlijk. De ander gooit er meteen een oordeel bovenop. “Man, je moet er serieus mee omgaan!” Twee anderen beginnen te adviseren alsof ze er een studie van hebben gemaakt. “Je moet dit proberen,” zegt de ene. “Nee, juist dat,” roept de ander.
Het gesprek verandert in een kakofonie van stemmen, allemaal met het beste voor, maar zonder echt even te luisteren en stil te staan bij de impact van wat hij net heeft gezegd. Totdat één van de mannen ineens op de bar slaat. BAM. Iedereen schrikt op, direct stil.
“Mannen,” zegt hij rustig, “heel lief van jullie, maar kunnen we onze oma thuislaten?”
“Oma?” vragen we in koor, niet begrijpend.
Met een uiterst serieus gezicht zegt hij: “Heb ik laatst geleerd tijdens een masterclass voor ondernemers. O.M.A. staat voor Oordeel, Mening, Advies.” Het is even doodstil. Is hij serieus of maakt hij een grap? Vervolgens gaat hij verder: “Daar heeft hij geen kloot aan. Misschien is het enige wat hij nu nodig heeft een luisterend oor. Het idee dat we er voor hem zijn. Meer niet.”
En weer is het even stil. Maar deze keer is het geen grap om de boel te ontladen. En het voelt ook niet ongemakkelijk. Hij heeft wel gelijk, het klopt. We knikken, begrijpen eindelijk waar het echt om gaat. Niet om het fixen, niet om meteen een oplossing te vinden, maar om gewoon naast hem te staan. Te luisteren. Misschien is dat, op momenten zoals deze, wel het krachtigste wat we kunnen doen.
De les voor ondernemers
Ondernemers zijn van nature probleemoplossers. We zien een uitdaging en schieten direct in de fixmodus. De neiging om overal een antwoord op te hebben zit diep ingebakken. Problemen oplossen is ons vak, ons instinct. Of het nu gaat om een klant die afhaakt, een medewerker die niet functioneert, of een omzetdoel dat niet gehaald wordt – we willen iets dóén. Maar doen is niet altijd de beste oplossing. Soms vraagt het om reflectie, om even te luisteren en te kijken wat er écht nodig is. Soms is gewoon zijn meer dan genoeg.
Wanneer je stopt met handelen vanuit haast en druk, creëer je ruimte voor reflectie en helderheid. Juist in die ruimte kunnen oplossingen ontstaan die beter zijn dan wat je in je eerste reflex had bedacht. Niet door harder te werken of meer te doen, maar door bewust te zijn van je energie en vanuit die balans te handelen. Soms is dat wat de grootste veranderingen teweegbrengt – niet alleen voor jezelf, maar ook voor je onderneming.
O.M.A. thuislaten in je bedrijf
De neiging om overal een oordeel, mening of advies op los te laten, kan ervoor zorgen dat we de kern van het probleem missen. We proberen iets te 'fixen' voordat we het helemaal begrijpen. In plaats van direct in te grijpen, kunnen we soms beter even stilstaan. Wanneer je dat doet, creëer je ruimte voor reflectie, en juist in die ruimte kunnen vaak oplossingen ontstaan die minder ingewikkeld zijn en vaak moeiteloos ontstaan, omdat ze vanuit rust en helderheid komen.
Dus de volgende keer dat je geconfronteerd wordt met een uitdaging – zakelijk of persoonlijk – vraag jezelf eens af: Is oma weer aanwezig?
Soms is de kracht van vertraging, van niet doen, het sleutel-element dat ontbreekt. Wanneer je jezelf de tijd geeft om te zijn in plaats van direct te doen, ontstaat er ruimte voor groei – zowel persoonlijk als in je onderneming.
Wil je ontdekken hoe je deze balans kunt vinden en daarmee je energie en je bedrijf kunt transformeren? Download dan de leaflet 'De Bewuste Ondernemer' en leer hoe je vanuit rust en reflectie duurzame, krachtige stappen kunt zetten richting succes en welzijn.
Dat werkt bij ons niet!
Na het sporten plof ik neer op een stoel in de hoek van de kantine, zoals we de laatste tijd steeds vaker doen. Ahrend, een man van achter in de veertig en ondernemer, schuift met een zucht aan tafel. Zijn sporttas zet hij onder de stoel, een dampende kop koffie in zijn hand.
"Hoe gaat het?" vraag ik, terwijl ik mijn eigen koffie naar mijn mond breng.
Ahrend blijft even stil, zijn ogen rusten op het kopje voor hem. "Ja, nou ja… het gaat," zegt hij uiteindelijk. "Het is nogal een gedoe op het werk. We zijn overgestapt op een nieuw softwaresysteem, 't zou een hele verbetering moeten zijn, weet je wel? Maar het loopt voor geen meter. Mijn mensen zijn compleet gefrustreerd, het kost ons meer tijd dan ooit, en het resultaat? Dat blijft ook achter. Het ergste? Eén van mijn medewerkers heeft ontslag genomen omdat hij het niet meer trok."
Ik knik begripvol. "Dat is echt balen, man. Snap dat het je frustreert. Heb je al een idee hoe je het gaat aanpakken?"
Ahrend laat een korte stilte vallen en tuurt naar buiten. Het lijkt alsof hij zoekt naar een antwoord dat hij zelf ook nog niet heeft. "Tja," zegt hij uiteindelijk, "ik heb wel wat adviezen gekregen van mensen in mijn netwerk. Iedereen heeft wel een mening over wat ik zou moeten doen. Maar ja, weet je… dat werkt bij ons niet."
Hulp Zoeken, maar Niets Veranderen
In zulke situaties is het niet ongebruikelijk om hulp te zoeken. Als ondernemer kom je vroeg of laat op een punt waarop dingen niet lopen zoals je had gehoopt. En wat doe je dan? Je legt je probleem voor aan een collega-ondernemer, een coach of iemand anders met een frisse blik. Je wacht op het verlossende advies, want je hebt altijd geleerd: "Twee weten meer dan één."
Maar zodra het advies komt, gebeurt er iets merkwaardigs. Wat ze je vertellen klinkt eigenlijk best logisch, misschien zelfs precies wat je nodig hebt. En toch, zonder dat je er echt over hebt nagedacht, zeg je: "Ja, dat werkt bij ons niet."
Het Ego van de Ondernemer
Ahrend is niet de enige die dit zegt. Als ondernemer zit eigenaarschap diep in je bloed. Je hebt zelf iets opgebouwd, eigenhandig, en daar ben je terecht trots op. Je bedrijf is een verlengstuk van wie jij bent, en je verdedigt dat met alles wat je hebt.
Maar die sterke band met je bedrijf kan je soms ook in de weg zitten. Zodra iemand van buitenaf met een suggestie komt, voelt het alsof ze inbreuk maken op jouw autonomie. Iemand zegt eigenlijk: "Doe het anders," en dat kan voelen als een aanval op alles wat jij hebt opgebouwd. Alsof je aanpak tot nu toe niet goed genoeg was.
En daar komt die reflex vandaan: "Dat werkt bij ons niet."
Niet omdat de suggestie geen potentie heeft, maar omdat het voelt alsof je autonomie op het spel staat. Als ondernemer ben je gewend om zelf beslissingen te nemen. En wanneer iemand je vertelt wat je zou moeten doen, voelt het alsof je een stuk controle moet opgeven. En laten we eerlijk zijn, controle uit handen geven is voor veel ondernemers een brug te ver.
Van Afwijzing naar Samenwerking
Ik kijk Ahrend aan en zeg: "Misschien zou je de volgende keer, in plaats van ‘dat werkt bij ons niet’, kunnen vragen: ‘Hoe zou dit in mijn situatie wel kunnen werken?’"
Hij fronst even en denkt erover na.
"Ik zeg dit trouwens niet zomaar," voeg ik er snel aan toe. "Als ondernemer heb ik vaak precies hetzelfde gevoel. Je bouwt iets op, je denkt dat je als geen ander weet hoe de vork in de steel zit, en dan komt er iemand met een suggestie die alles in een ander licht zet. Je eerste reactie is: ‘Dat gaat hier echt niet werken.’ Het voelt dan alsof ze zeggen dat alles wat je tot nu toe hebt gedaan misschien wel verkeerd was. Alsof jouw aanpak ineens onzin is. En dat voelt als... tja, als een soort afgang, toch?"
Ahrend knikt instemmend. "Precies dat. Het is alsof je faalt, terwijl het jouw bedrijf is."
"Ja, dat herken ik," zeg ik. "Maar weet je, voor mij betekent ondernemerschap ook openstaan voor nieuwe kansen, zelfs al voelt dat soms ongemakkelijk. Het is het oude vertrouwde durven loslaten, zonder dat je precies weet wat het nieuwe je gaat brengen. Super spannend maar ik heb gemerkt dat het onderzoeken van suggesties van anderen niet betekent dat je de controle verliest. Integendeel, je geeft jezelf juist de ruimte om nieuwe inzichten te verkennen, maar wel op jouw voorwaarden. Het blijft jouw bedrijf, jouw keuzes. Soms kan een buitenstaander iets zien dat jij niet ziet, omdat je er te dicht bovenop zit. Ik vond en vind dat nog steeds knap lastig, maar uiteindelijk brengt het me wel vaak verder."
Ahrend knikt weer langzaam, alsof hij het idee begint te omarmen.
"Wie weet," zegt hij met een glimlach, "de volgende keer zeg ik niet langer: ‘Dat werkt bij ons niet,’ maar: ‘Hoe kunnen we dit laten werken?’"
We lachen even samen. Twee trotse ondernemers die niet graag de les gelezen worden. Eigenaarschap en autonomie zijn sterke krachten die ons als ondernemers voortstuwen, maar dat betekent niet dat we het altijd alleen hoeven te doen. Soms ligt de echte kracht juist in het openstaan voor andere ideeën en het vinden van een manier om die te integreren in onze eigen visie. Dat is waar de mogelijkheden zich echt beginnen te ontvouwen.
Wil jij als ondernemer ook leren hoe je je eigen koers behoudt, zonder waardevolle inzichten van buitenaf te missen? Download dan de leaflet 'De Bewuste Ondernemer' en ontdek hoe je met kleine aanpassingen grote impact kunt maken, zonder je autonomie uit handen te geven. Leer hoe je open blijft staan voor groei, zonder jezelf te verliezen in de suggesties van anderen.
Een inspirerend gesprek op de hei.
Het is een grijze vrijdagmiddag, en ik wandel met mijn hond Bo over de Hoornboegse hei in Hilversum. De herfst heeft zijn intrede gedaan; het miezerige weer heeft de meeste wandelaars thuisgehouden.
In de verte komt een hond aangesprint, opgewonden en zonder aarzeling recht op Bo af, gevolgd door een man die zijn viervoeter tot de orde probeert te roepen. “Sorry, die hond is niet van mij, hij luistert voor geen meter,” roept hij half lachend, een tikje ongemakkelijk. Gelukkig is Bo er niet vies van; ze dartelt meteen vrolijk mee, en al snel rennen de twee honden kriskras door de hei.
Het Verhaal van een Ondernemer
We raken spontaan aan de praat. Ik ben van nature nieuwsgierig, en al snel stel ik hem de ene vraag na de andere. Hij blijkt mede-eigenaar te zijn van een klein techbedrijf, en naarmate we verder wandelen, vertelt hij steeds meer over zijn werk. Zijn ogen lichten op als hij praat over wat hem drijft, maar ik merk ook een zekere aarzeling. Benieuwd vraag ik naar de uitdagingen die hij onderweg is tegengekomen.
“Ik ben tien jaar geleden met ontzettend veel passie en ambitie aan dit project begonnen. In het begin was het spannend; je bouwt iets op en ziet je droom steeds meer werkelijkheid worden,” zegt hij terwijl hij even stil staat en naar de honden kijkt. “Maar de laatste jaren begon er iets te knagen. Een vaag, ongemakkelijk gevoel dat ik niet goed kon plaatsen.” Hij kijkt naar de hei, alsof hij daar een antwoord zoekt. “Eerst dacht ik dat ik gewoon moe was, dat het erbij hoorde… misschien een burn-out, maar het voelde anders. Het was meer een gevoel van onechtheid. Het bedrijf liep op alle vlakken goed, maar toch voelde het alsof het niet meer van mij was.”
Belemmerende gevoelens als kans
We staan even stil, en ik vraag hem of dit gevoel van onechtheid misschien een signaal was. Hij knikt, en zegt: “Dat gevoel heeft me inderdaad aan het denken gezet. Het maakte me duidelijk dat ik iets aan het doen was dat niet meer klopte met wie ik ben.” Hij pauzeert en kijkt naar de horizon. “Eigenlijk voelde ik die pijn als een soort waarschuwing, alsof iets zei: ‘dit ben jij niet’ of ‘hier sta jij niet voor.’ Als je druk bent, voel je het niet altijd, maar in de weekenden en vakanties kwam het steeds terug. Ik besefte dat die pijn kwam omdat mijn kernwaarden onder druk stonden – datgene wat ik diep vanbinnen belangrijk vind.”
Kernwaarden als Innerlijk Kompas
Ik zie hoe de woorden in hem resoneren terwijl hij spreekt. “Kernwaarden,” zegt hij, “zijn als een innerlijk kompas. Ze geven richting, ook al verlies je ze soms even uit het oog. Ik had jarenlang beslissingen gemaakt die niet aansloten bij wat ik belangrijk vond: eerlijkheid, kwaliteit, echt mensen helpen. Negatieve gevoelens zijn dan net een alarmsysteem – een ongemak dat laat voelen dat je van je pad af bent. En hoewel het lastig kan zijn om die pijn onder ogen te zien, biedt het ook een kans. Pas door die pijn te doorvoelen en er doorheen te gaan, kwam ik weer uit bij wat echt belangrijk voor me is.”
Een Moeilijke Keuze
Nieuwsgierig vraag ik hem wat hij met dat gevoel van onechtheid heeft gedaan. Terwijl we verder wandelen, vertelt hij: “Het was een moeilijke periode. Ik dacht zelfs even aan stoppen en weer ergens in dienst gaan. Maar met wat hulp van buitenaf besloot ik door de pijn heen te gaan en ontdekte dat ik een bedrijf had gebouwd dat niet meer overeenkwam met mijn kernwaarden. Toen ik begon, wilde ik organisaties en hun medewerkers echt ontzorgen met slimme tech-oplossingen. Maar ergens onderweg was ik daarvan afgedwaald. We verkochten standaardoplossingen die eigenlijk niet aansloten bij wat ik belangrijk vond.”
Hij kijkt naar de honden, die nog steeds vrolijk door het gras rennen. “Dus,” gaat hij verder, “ik ben met mijn compagnon en mijn team gaan praten. We zijn teruggegaan naar de basis: waarom bestaat dit bedrijf? Wat vinden we écht belangrijk? Een jaar geleden zijn we begonnen met het wijzigen van onze koers.” Ik vind zijn verhaal moedig – hoeveel mensen stappen echt af van een succesvol, maar onbevredigend pad? – en vraag hem hoe het nu gaat.
Stap voor Stap Terug naar de Kern
“We hebben besloten het stap voor stap te doen,” zegt hij. “We hebben afscheid genomen van sommige oude klanten door hen over te dragen aan partijen die beter voor hen waren toegerust, en een aantal medewerkers die niet met onze nieuwe visie mee wilden, hebben we laten gaan. Maar ik merk dat er juist daardoor nieuwe kansen ontstaan. En het belangrijkste: ik heb er zelf weer lol in. Ik ga met plezier naar mijn werk, ervaar minder stress, en er is nu zelfs tijd om op vrijdagmiddag te gaan wandelen. Omdat ik niet alleen wilde, heb ik de hond van de buren maar meegenomen.” Hij lacht, en ik lach met hem mee.
Een Verfrissende Terugblik
Bij de parkeerplaats nemen we afscheid. Hij glimlacht en zegt: “Misschien zien we elkaar nog eens hier, ik loop hier wel vaker.” Terwijl hij wegloopt met de hond aan zijn zijde, voel ik de impact van zijn verhaal. In de auto denk ik nog even na over ons gesprek. Pijn kan inderdaad een kompas zijn, een zachte stem die je terugleidt naar jezelf.
Ben je als ondernemer ook nieuwsgierig naar hoe je vanuit je kern kunt leven en werken? Wil je ontdekken hoe je energie weer kan stromen en je richting kunt vinden? Download dan de leaflet De Bewuste Ondernemer en ontdek hoe ik je kan begeleiden naar meer balans, focus en kracht in je ondernemerschap.